Μαθήματα ζωής από τη μοναδική εν ενεργεία ΑμεΑ δημοσιογράφο στη Θεσσαλονίκη Χριστιάνα Μητσικούδη

Η Χριστιάνα Μητσικούδη είναι η μοναδική εν ενεργεία ΑμεΑ δημοσιογράφος στη Θεσσαλονίκη. Μας δίνει μαθήματα ζωής και πιστεύει πως ο κάθε δημοσιογράφος υποχρεούται να στηρίζει τους συνανθρώπους του και να αναδεικνύει όχι μόνο τα κακά που γίνονται αλλά και τα καλά.

Από τον Θεολόγο Ηλιού

Η αναπηρία της προήλθε την ώρα της γέννας από ιατρικό λάθος. Ο γιατρός έπρεπε να την πάρει με καισαρική, γιατί ήταν πρόωρη, όμως άφησε την μητέρα της να γεννήσει φυσιολογικά, με αποτέλεσμα να πιεστεί κατά την διάρκεια του τοκετού, να υπάρξει κακή οξυγόνωση του εγκεφάλου και τα κύτταρα που δίνουν εντολή στα κάτω άκρα να μην λειτουργούν. Όμως αυτό δεν την εμπόδισε σε τίποτα. Σπούδασε δημοσιογραφία στο Αριστοτέλειο, ενώ τώρα παρουσιάζει την δικιά της εκπομπή, έχει το δικό της ειδησεογραφικό site timeforgoodnews.gr και έχει εκδώσει ήδη το πρώτο της παιδικό βιβλίο «Το θαύμα των σκύλων» από τις εκδόσεις Μολύβι. Στα μέσα Οκτωβρίου θα κυκλοφορήσει και το πρώτο της μυθιστόρημα με θέμα τους ανθρώπους των μέσων.

 Την συνάντησα μετά το γύρισμα της τηλεοπτικής της εκπομπής «Ριζική Ματία» που παρουσιάζει στην Εγνατία με την Αγγελική Χατζή. Η εκπομπή προβάλλεται κάθε Τετάρτη στις 12:30 και πρόκειται για μια κοινωνική εκπομπή που έχει και αφιερώματα σε προβλήματα και εκδηλώσεις που αφορούν ΑμεΑ.

Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με την δημοσιογραφία ;

Εγώ σπούδασα δημοσιογράφος γιατί ήθελα να ασχοληθώ καθαρά με θέματα που αφορούν τους ανθρώπους με αναπηρία. Ήθελα εμείς οι άνθρωποι με αναπηρία, γιατί και εγώ άνθρωπος με αναπηρία είμαι, να έχουμε ένα βήμα να συζητάμε ανοιχτά τα προβλήματα που μας αφορούν, να μεταδίδουμε τις δράσεις μας, ώστε οι γονείς που αποκτούν τώρα παιδιά με αναπηρία να ξέρουν που να απευθυνθούν.

Ήθελες να ασχοληθείς με κάτι άλλο;

Ήθελα αποκλειστικά να γίνω δημοσιογράφος, γιατί ο δημοσιογράφος δεν βαριέται ποτέ. Εγώ είμαι ένας άνθρωπος που είμαι αναγκαστικά ακίνητος,όμως δεν μπορώ να «κάθομαι»  καθόλου και δεν μπορώ τα ίδια πράγματα.

Σου άρεσε από παιδί να ασχολείσαι με πολλά πράγματα;

Ναι, ήμουν πάντα δραστήρια. Πίστευα, εφόσον δεν μπορώ μέσα από το κλασσικό τρόπο παιχνιδιού, π.χ  το τρέξιμο, να κερδίσω τους συνανθρώπους μου, έπρεπε να τους κερδίσω με το μυαλό μου.

Αυτό το πιστεύεις ακόμα και σήμερα;

Ναι. Όταν στερείσαι από κινητικής πλευράς, οφείλεις το πνεύμα σου να το έχεις οξυμένο.

Πως σου δόθηκε η ευκαιρία να κάνεις την δικιά σου εκπομπή;

Με πολύ πείσμα και αγώνα, δεν ήταν εύκολο. Είχα και την στήριξη από το Ινστιτούτο Ενδοκοινωνιακής Αποκατάστασης, όπου με βοήθησαν να κάνω την εκπομπή, καθώς  μου είπαν ότι υπήρχαν θέματα και έπρεπε να υπάρχει μια τέτοια εκπομπή. Αλλά και όταν ήρθαμε στο σταθμό πριν 6 χρόνια, ο διευθυντής του Εγνατία, ο κύριος Χριστοφορίδης, ήταν πολύ ευαισθητοποιημένος, κάτι που βοήθησε πολύ.

Είναι προσιτό για έναν άνθρωπο με κινητικά προβλήματα, να ανταπεξέλθει στο επάγγελμα της δημοσιογραφίας;

Αν το θέλεις πραγματικά ναι. Θέλει όμως πολύ μεγάλο αγώνα,  γιατί αρχικά υπάρχουν δυσκολίες για να μετακινηθείς. Και  εδώ θέλω να ευχαριστήσω την μητέρα μου και να αναγνωρίσω την βοήθεια της, καθώς με στήριξε σε όλο αυτόν τον αγώνα, με μετακινεί όπου χρειάζεται να πάω καθημερινά. Τώρα που υπάρχει όμως το διαδίκτυο είναι πιο εύκολο να βρεις τις πηγές σου και να επικοινωνήσεις, ώστε να κάνεις ρεπορτάζ. Αλλά και πρόβλημα να υπήρχε, δεν μπορεί να με κάνει κάτι να σταματήσω την δουλειά μου.

Άνθρωποι από το χώρο της δημοσιογραφίας σου έχουν ζητήσει πράγματα που να σε έχουν φέρει σε δύσκολη θέση;

Κάποιοι ναι, κάποιοι άλλοι όμως με στήριξαν και με αγάπησαν πάρα πολύ. Ειδικά όταν αντιμετωπίζεις κάποια αναπηρία, σε βλέπουν περίεργα  γιατί έχουμε συνδέσει το χώρο με το φως, την ομορφιά… Εγώ ήξερα από την αρχή που ήθελα να φτάσω, ποια είναι τα όρια μου και οι ηθικές μου αρχές.

Συνάντησες και το κακό «πρόσωπο» αυτού του χώρου;

Πέτυχα και πολύ σκληρούς ανθρώπους, που με έκριναν μόνο από την εξωτερική εμφάνιση και μου είπαν «εσύ δεν κάνεις για αυτό τον χώρο». Εάν το βάλεις κάτω εκείνη την ώρα και πιστέψεις εκείνο που σου λένε, θα πρέπει να κλειστείς στο σπίτι σου και να πεις ότι όλα τελείωσαν εδώ.

Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που έχεις δεχθεί;

Είναι τρεις. «Μην χάσεις τον ευατό σου, την ανθρωπιά σου, το χαμόγελο σου και να βλέπεις τους ανθρώπους στα μάτια. Κάθε φορά που θα κάνεις κάτι να κοιτάς στον καθρέπτη σου, εάν αυτός  σου λέει ότι έπραξες το σωστό, τότε όλα πάνε καλά». Η δεύτερη είναι «Να λες πάντα την αλήθεια στον κόσμο. Να είσαι αληθινή». Και μια που με παρότρυνε στην δημοσιογραφία: «Να βοηθήσεις ανθρώπους που έχουν το ίδιο πρόβλημα με σένα να κάνουν την ζωή τους καλύτερη και να αντιμετωπίσουν λιγότερες δυσκολίες, απ ότι αντιμετώπισες εσύ σαν παιδί».

Γιατί άρχισες να γράφεις παιδικά βιβλία;

Καταρχάς το βιβλίο είναι έμπνευση μιας περιόδου, από ένα γεγονός που σου συμβαίνει. Εγώ ήθελα να περάσω μηνύματα στα παιδία όσο αναφορά την διαφορετικότητα και την αναπηρία. Γιατί για να γίνει ένας κόσμος καλύτερος πρέπει να καταλάβουμε από πολύ μικρή ηλικία ότι όλοι είμαστε διαφορετικοί, όλοι όμως είμαστε ίσοι.

Μιλάς για ένα όνειρο παιδιού στο βιβλίο σου. Ποιο είναι το δικό σου όνειρο;

Έχω πολλά όνειρα. Ένα μου όνειρο είναι κάποια στιγμή να δημιουργήσω δικιά μου οικογένεια. Άλλο μου όνειρο είναι με την εκπομπή μου να γυρίσω όλες τις χώρες της Γης και να δω πως ζουν οι άνθρωποι με αναπηρία σε κάθε μέρος .

Στην επαγγελματική σου κάρτα υπάρχει το ουράνιο τόξο, σημαίνει κάτι για σένα αυτό;

Ναι, έχει την φιλοσοφία ότι όπως ο ουρανός έχει πολλά διαφορετικά χρώματα, έτσι και οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί και ο καθένας μπορεί να δώσει την δική του πινελιά για να γίνει η κοινωνία καλύτερη.

Φέτος στην Eurovisionη Πολωνία και η Φιλανδία συμμετείχαν με τραγουδιστές ΑμεΑ αλλά και γενικά βλέπουμε ολοένα και περισσότερο άτομα ΑμεΑ σε θέσεις που παλαιότερα δύσκολα θα τους βλέπαμε. Πιστεύεις έχει αρχίσει να αλλάζει κάτι;

Χάρηκα πάρα πολύ με αυτές τις δυο συμμετοχές, γιατί είδα ότι σιγά-σιγά άνθρωποι  με αναπηρία κατακτούν τον χώρο της τέχνης, του θεάματος και δείχνουν ότι μπορούν να υπηρετήσουν όποιο επάγγελμα θέλουν και να το καταφέρουν. Όσο περνούν τα χρόνια και οι άνθρωποι με αναπηρία διεκδικούν, ο κόσμος θα καλυτερεύει.

Σκοπός της Χριστιάνας είναι μέσω της δημοσιογραφίας να κάνει κάθε μέρα την κοινωνία καλύτερη λέγοντας στον κόσμο πως μπορεί να ωφελήσει τον εαυτό του.